Rogaty Bóg. Historia, mity i praktyki magiczne

Jego głowę zdobi ogromne poroże, a dłonie niemal opadają pod ciężarem złotych, bogato zdobionych torkwesów. Jest bogiem łowów, panem życia i śmierci, pobudzenia seksualnego, poświęcania, bogactwa i wielu innych aspektów życia, które badacze z lubością mu przypisują, co rusz dopatrując się nowych metafor ukrytych w starych malowidłach.

Jason Mankey wykonał iście mrówczą robotę zbierając w całość informacje, które udało mu się ustalić i pozyskać.

Świadczy o tym choćby bogata bibliografia umieszczona na końcu książki i liczne przypisy. Widać, że autor poświęcił sporo czasu na poznanie genezy swojego bóstwa ale także poglądów i wierzeń innych czarownic. Nie była to jednak całkowicie obiektywna kwerenda, autor sam wielokrotnie powtarza, że odrzucił od razu wiele przekonań i teorii, które wydawały mu się nieprawdopodobne a skupił się na tych, które zyskały jego sympatię.

I choć książka wiele stron poświęca genezie Rogatego boga, to nie jest to tylko zbiór zapisów historycznych, to również niejako dziennik prywatnych praktyk magicznych Jasona Mankeya, jego wspomnień i przemyśleń w których wiara i magia walczą o palmę pierwszeństwa.

Autor przeprowadza czytelnika przez szczegółowe teorie dotyczące początków Rogatego boga, by chwilę później zalać go falą swoich przemyśleń lub podzielić się rytuałami mającymi zbliżyć czytelnika do wybranego aspektu bóstwa. Rytuałami, które autor sam praktykuje i przedstawia jako najwłaściwsze.

Pod względem teologicznym nie jestem w stanie ocenić tej książki, każdy ma prawo wierzyć w takiego boga, jaki bliski jest jego sercu. Pod względem merytorycznym, hym... Dużym plusem tej pozycji jest tak jak wspomniałam drobiazgowe przedstawienie genezy Rogatego boga, przedstawienie jego aspektów i ich personifikacji a także, co szczególnie do mnie przemawia umieszczenie w książce odpowiednich ilustracji.

Zaskoczył mnie jednak stosunek autora do samej magii i rytuałów. Z jednej strony cieszy mnie jego otwartość i tolerancja, z drugiej martwi mnie jego brak odpowiedzialności, ponieważ magia powiedzmy sobie metaforycznie, jest jak chemia. Jeśli wymieszasz niewłaściwie, wszystko wybuchnie ci w twarz. Zaś sam autor wykazuje zupełny brak stanowczości w stosunku do proponowanych czytelnikom praktyk, co i rusz sugerując, że można podmieniać „składowe” czy słowa rytuałów, jeśli podane przez niego nam nie pasują…

Podsumowując Rogaty bóg zawiera w sobie sporą dawkę historii i magii. Choć nie podzielam niektórych poglądów autora uważam, że to może być ciekawa lektura uzupełniająca wiedzę, jednak nie jej jedyne źródło. No i z całą pewnością odradzałabym tak niefrasobliwe podejście do magii i rytuałów.

Cernunnos, Pan, Lucyfer… Rogaty bóg ma wiele twarzy, ale gdzie leży prawda? Z tej książki się tego nie dowiecie. Ponieważ każda czarownica ma swój własny jego obraz w sercu i własną teorię jego istnienia. Niemniej jednak, jeśli interesuje was „W co wierzą czarownice” to warto po nią sięgnąć.

*Autor pisząc o czarownicach ma na względzie głównie wiccan, ale - jak sam zaznacza - nie tylko, jego zapiski dotyczą także współczesnego czarostwa oraz czarostwa tradycyjnego i obejmują przede wszystkim tereny Wielkiej Brytanii i Stanów Zjednoczonych.

Za egzemplarz recenzencki dziękuję Wydawnictwu Kobiecemu