Córka doskonała

Książka "Córka doskonała" to moje pierwsze spotkanie z twórczością Amandy Prowse.

Przyznam szczerze, że jestem oczarowana tą powieścią, jak i lekkim stylem pisania autorki.

Historia przedstawiona w tej książce jest wzruszająca i życiowa, a wykreowani bohaterowie bardzo realistyczni.

Opowiada o pewnej kobiecie - Jacks - jej rodzinie, problemach i nie spełnionych marzeniach.

Jacks ma kochającego męża - Pete'a, córkę, syna oraz matkę - Idę, która ogarnięta demencją starczą jest całkowicie zależna od osób trzecich.

Po śmierci ojca, opieka nad chorą rodzicielką spadła na Jacks. W związku z tym wzięła matkę pod dach swojego skromnego domu, który wcześniej został odpowiednio przystosowany dla niepełnosprawnych.

Nie muszę chyba tłumaczyć z czym wiążę się opieka nad taką osobą. Chora nikogo nie poznaje, nie potrafi samodzielnie jeść, oraz zadbać o higienę osobistą.

Natłok obowiązków; prowadzenie domu, dopilnowanie spraw nastoletniej córki Marthy i dziewięcioletniego syna, oraz słowo dane ojcu, że zajmie się chorą matką - sprawia, że Jacks zaczyna coraz częściej myśleć o ucieczce. Nie tak wyobrażała sobie swoje życie.

Kiedyś, jako młoda dziewczyna miała ogromne plany na przyszłość. Chciała zrobić karierę zawodową i wyrwać się z małej miejscowości bez żadnych perspektyw. Marzyła o podróżach i luksusie. Nie sądziła, że przyjdzie jej liczyć każdy grosz, aby dotrwać do końca miesiąca. Miała cudownego chłopaka, w którym była szaleńczo zakochana, i który podsycał w niej wizję świetlanej przyszłości. Obiecał, że razem spełnią swoje marzenia, po czym zniknął, gdy tylko na horyzoncie zaczęły pojawiać się problemy. W tym momencie wszystkie plany prysnęły niczym bańka mydlana.

Po trzydziestu latach, kobieta patrząc na swoje życie często zastanawia się: co by było gdyby.... - gdyby inaczej nim pokierowała; gdyby bardziej skupiała się na spełnianiu marzeń...dochodzi do wniosku, że utknęła w martwym punkcie i z niczego już nie jest w stanie się cieszyć.

"Najgorsza była świadomość, że nigdy nie osiągnie tego, co kiedyś planowała. Straciła nadzieję, że los chowa dla niej jeszcze coś w zanadrzu. Czuła się uziemiona. Była żoną Pete'a, matką dzieci i opiekunką Idy. To cała treść jej życia. Była jak napisana już do końca książka, a to, co widziała, spoglądając w lustro, nijak miało się do jej młodzieńczych wyobrażeń".

Kobieta swoje niespełnione marzenia i ambicje, podświadomie przelewa na córkę, która - u progu dorosłości - ma przed sobą cudowną przyszłość, a popełnia takie same błędy jak niegdyś ona.

Jacks ze wszystkich sił, próbuje uchronić Marthę przed podjęciem nie właściwych decyzji.

Czy znajdzie sposób? Może uda się jej odmienić też własne życie? Co musi się stać, aby dostrzegła i doceniła to, co ma? Czy stając przed możliwością ucieczki od problemów i spełnienia młodzieńczych marzeń - ulegnie?

Autorka na przykładzie bohaterów uświadamia nam, co tak na prawdę się w życiu liczy.

Lepiej cieszyć się tym co mamy, niż zastanawiać się co by było gdyby... Dobrym tego przykładem i zarazem moją ulubioną postacią, jest tu Martha - córka Jacks, która mimo iż powtarza błędy matki - okazuje się osobą bardziej świadomą życiowych wartości. To, że na drodze do spełnienia marzeń pojawiają się poważne kłopoty, nie oznacza dla niej, że droga ta, staje się zamknięta na zawsze.

Pokazuje, że mimo wszystko jest w stanie zapanować nad swoim życiem i to, jak się ono potoczy zależy tylko i wyłącznie od niej.

Książkę przeczytałam błyskawicznie i z wielką radością. Historia ta, jest bardzo bliska szczególnie kobietom. Autorka pokazuje, z jakimi problemami często musimy się borykać. W prosty sposób obrazuje, jak wygląda zwykła, szara, ludzka codzienność.

Czytając miałam wrażenie, że weszłam do czyjegoś domu, do czyjegoś życia i z boku przyglądam się zachodzącym zdarzeniom.

Teraz za każdym razem, gdy najdzie mnie chęć na narzekanie lub zastanawianie się, co by było gdyby... - przypomnę sobie tę historię, i wyciągnięty z niej wniosek.

Książka ta, na długo zostanie w mojej pamięci a już wypatruję kolejnej powieści Amandy Prowse, gdyż autorka znalazła się na liście moich ulubionych.

Z twórczością Amandy Prowse spotkałam się dawno temu, podczas lektury Zła kobieta, powieści, która bardzo mnie oczarowała. Zła kobieta to mocna lektura, pobudzająca czytelnika do myślenia, do refleksji, pozostawiająca ślad w psychice. Po dziś dzień pamiętam fabułę, losy bohaterów, takich książek się nie zapomina. W związku z tym, iż Autorka potrafi szokować ponownie chciałam spotkać się z jej twórczością. Zapraszam do zapoznania się z moją recenzją.

Historia rozpoczyna się wyjątkowo pięknie. Ślub w Urzędzie Stanu Cywilnego, Jacks wychodzi za Pete'a. Później miało być wyjątkowo i pięknie. Jednakże często jest tak, iż nim się obejrzymy, a dopada nas szara codzienność. Jak temu sprostać? Czy można to jakoś zmienić? A może trzeba po prostu zaakceptować to co przygotował na nas los? W podobnej sytuacji znalazła się właśnie Jacks Morgan - główna bohaterka. Żona, matka i córka, a także kobieta o wielkim sercu. Dla każdego pragnie jak najlepiej, każdego pragnie uszczęśliwiać, jednakże w tym wszystkim nie potrafi znaleźć odrobiny czasu, ani miejsca dla siebie samej... Jacks kiedyś miała marzenia, pragnęłam zostać spełnioną kobietą sukcesu i podróżować po świecie. Marzyła również o pięknym domku, w którym mogłaby spędzać czas ze swoim ukochanym. Jednak życie napisało dla niej inny scenariusz, któremu kobieta musi sprostać. Piękny dom, o którym od zawsze marzyła, różni się o ideału, mąż kompletnie oddalił się od Jacks. Uczucie, które ich kiedyś połączyło, od dawna jest nieznane głównej bohaterce. Dwójka dzieci zdiagnozowany Alzheimer u jej matki, każdego dnia utwierdza kobietę w przekonaniu, iż życie jest niesprawiedliwe. Zmęczona i rozgoryczona swoją egzystencją coraz częściej rozpamiętuje niedokończone sprawy z przeszłości. Nawiedzają ją myśli o miłości ze szkolnych lat, z którą planowała spędzić resztę swojego życia. Tęsknota za tym, co straciła, zdaje się pogłębiać z każdym kolejnym dniem...

Idąc dalej Jacks ze wszystkich sił stara się, aby chociaż życie jej dorosłej córki było idealne, a także lepsze niż jej własne. Pragnie i pokłada nadzieje w tym, żeby jej córka poszła na studia i została prawnikiem. Kiedy Martha zostaje przyjęta na uniwersytet, to właśnie wtedy w głowie Jackie zaczyna pojawiać się myśl, iż może rzeczywiście wszystko jest tak, jak być powinno? Ale czy, aby na pewno jej życie jest takie, o którym od zawsze marzyła? Jeżeli chcecie dowiedzieć jak zakończyła się ta historia, to koniecznie przeczytajcie i przekonajcie się sami!

Bardzo mądra książka, skłaniająca czytelnika do głębszej refleksji. Córka Doskonała bezbłędnie odzwierciedla, to jaka rzeczywistość potrafi być zaskakująca. Świetnie ukazuje prawdziwe i codzienne życie, które otacza nas wszystkich. Bardzo podobało mi się to, iż Autorka wplotła w swoją powieść rozdziały składające się z krótkich wspomnień i wydarzeń głównej bohaterki, które miały miejsce dziewiętnaście lat wcześniej. Dzięki takiemu zabiegowi, czytelnik może lepiej poznać główną bohaterkę. Zrozumieć jej postępowanie i dowiedzieć się, jaka była będąc młodą dziewczyną. Książka jest naprawdę godna polecenia. W moim subiektywnym odczuciu, należy do grupy tych, które tak jak wcześniej pisałam skłaniają do głębszej refleksji. Przez jej uniwersalną formę i prosty język autorki, jestem przekonana, iż jest skierowana do osób bez względu na wiek. Treść przyswaja się bardzo łatwo, a całość czyta się płynnie i szybko. Sądzę, iż cała książka skrywa w sobie piękne przesłanie, iż powinniśmy skupiać swoją uwagę na tym co mamy tu i teraz, a nie na tym co moglibyśmy mieć, gdybyśmy postąpili inaczej. Czasem naprawdę nie warto rozpamiętywać, i zastanawiać się "a co by było gdyby".

Reasumując Córka doskonała to powieść o zmęczonej i rozgoryczonej nieudanym życiem kobiecie. To historia, która trafnie uświadamia nam czytelnikom, iż często nie jesteśmy w stanie zauważyć najcenniejszych wartości, które często znajdują się tuż obok nas... Serdecznie polecam. Jestem przekonana, iż każdy znajdzie tu coś dla siebie.

Recenzja również na moim blogu: [Adres usunięty]

"Ciepła, rodzinna, zabawna i bardzo prawdziwa opowieść o tym jak pokonywać kłody rzucone nam przez życie. Szczerze mówiąc nie spodziewałam się, że ta książka aż tak mi się spodoba. Historia Jacks chwyciła mnie za serce i naprawdę czułam z nią więź podczas lektury. Wszystkie jej smutki, radości przeżywałam równie mocno.

Ciekawą rzeczą jest to, że mamy retrospekcję, gdzie Jacks wspomina swoją młodość i dawną miłość. Ale tak serio: czy zastanawialiście się kiedyś co aktualnie robią Wasze dawne miłości? Ja też nie. Ale główna bohaterka bardzo chce się dowiedzieć co robi aktualnie jej była miłość życia, a kiedy jej się to udaje doznaje szoku. (...)

Bardzo spodobała mi się historia, którą przedstawiła nam autorka. Jest napisana w taki sposób, że chwilami miałam wrażenie, że to jest historia autorki a nie Jacks. Sposób w jaki autorka przedstawiła opisy różnych miejsc, osób mogą śmiało na to wskazywać.

Uwielbiam takie książki i mogę Wam ją z całego serca polecić. Na pewno drugiej tak dobrze napisanej obyczajówki nie znajdę nigdzie. Nawet u Danielle Steel, choćby za kilkanaście lat."

Czy istnieją na świecie ludzie doskonali pozbawieni jakichkolwiek wad? Z całą pewnością nie. Nie ma ludzi doskonałych, tak samo jak nie ma idealnego życia. Jesteśmy młodzi, snujemy plany na przyszłość, a kiedy ona nadchodzi, rzeczywistość okazuje się inna niż mieliśmy to w planach. Nie można zaplanować życia do przodu o jakieś 5 czy 10 lat, gdyż nigdy nie wiemy co nam takiego przyniesie. Jest ono pełne niespodzianek.

Jacks Morgan to kobieta, która miała w młodości wiele marzeń. Los jednak sprawił, że jej życie potoczyło się całkiem inaczej niż przewidywała. Wyszła za mąż, nie za tego co planowała, urodziła dwójkę dzieci, a na końcu przyszło jej się opiekować matką, która zachorowała na Alzheimera. Czuła się zmęczona, rozgoryczona i rozczarowana życiem. To kobieta, która w pewnym momencie za bardzo zaślepiła się swoim życiem, a raczej tęsknotą za tym czego nie uzyskała, iż nie dostrzegała jak wiele skarbów ma przy sobie.

To smutne, że czasem nie dostrzegamy tego co mamy, że wciąż mamy poczucie jakiegoś żalu, że nie osiągnęliśmy tego o czym tak marzyliśmy. Żyjąc tęsknotą do niezrealizowanych marzeń, często nie zauważamy, że ranimy bliskie nam osoby, które wypruwają sobie żyły, by nam niczego nie brakowało. I dopiero w życiu musi się coś wydarzyć, byśmy to mogli zrozumieć, byśmy w końcu mogli przejrzeć na oczy i dostrzec to, co najpiękniejsze.

Najważniejsze w życiu jest szczęście i miłość, nie ważne jak mieszkamy, że musimy odmawiać sobie wiele rzeczy, bo najzwyczajniej w świecie nas na nie nie stać, ważne jest to kogo mamy u swego boku. Z ukochaną osobą jesteśmy w stanie pokonać wszystkie przeszkody. I choć ścieżka naszych marzeń często zbacza na inny tor, wcale nie oznacza to, że jest on gorszy, że nie przyniesie nam satysfakcji i spełnienia.

Styl autorki może nie powala na kolana, jednak przesłanie jakie niesie w sobie ta książka jest ciekawe. Może nie same przesłanie jakie w sobie niesie, tylko wartości, z których przykład mógłby wziąć niejeden z nas. To, że nasze życie nie ułożyło się jak należy, nie oznacza, że życie naszych dzieci również powieli nasz los. Każdy z nas ma prawo decydować o swoim losie sam.

Córka doskonała to powieść o zmęczonej nieudanym życiem kobiecie, która za wszelką cenę stara się manipulować życiem swojej córki, by ona czasem nie podzieliła jej losu. Tylko jak przekonać matkę, że córka wcale nie musi powielać błędów matki? To historia, która uświadomi nam jak czasem potrafimy być zaślepieni własnym życiem i nie potrafimy dostrzegać tych najcenniejszych wartości, które często są tuż obok nas.