Fragmenty dyskursu ¿a³obnego

Skoro „³zy ¿a³oby upodobniono do wydzielin chorego”, jak twierdzi Philippe Aries, ¿a³oba za¶ postrzegana jest jako niebezpieczna „choroba zaka¼na”, to zgodnie z zasadami profilaktyki nale¿a³oby unikaæ miejsc i osób, z którymi kontakt grozi zara¿eniem. Przeczy temu niezwyk³a mnogo¶æ tekstów, które na ró¿ne sposoby do¶wiadczenie to tematyzuj± i upubliczniaj±. Wbrew panuj±cemu przez d³ugi czas przekonaniu ¿a³oba nie ma przecie¿ jednego wzoru i optymalnego przebiegu. „Estetyka ¿a³oby” rozpiêta jest miêdzy intymno¶ci± i oszczêdno¶ci± g³osu podmiotu a dwuznaczn± rozkosz±, jak± z przedstawiania cierpienia czerpie i ¿a³obnik, i przygl±daj±cy siê mu uczestnik kultury.

Zdarza siê, ¿e ¿a³oba staje siê towarem, produktem oferowanym publiczno¶ci, choæ motywacje s± tu dalece odmienne od cynicznej rachuby zysków rynkowych. Jednym z czê¶ciej u¿ywanych w tej ksi±¿ce okre¶leñ jest „praca ¿a³oby” – wymaga ona wysi³ku i aktywno¶ci.