Serce z cierni. Heart of Thorns. Tom 1

„Serce z cierni” to jedna z lepszych magicznych książek jakie kiedykolwiek przeczytałam. Nie mogłam się oderwać od lektury! Najbardziej chyba zauroczyła mnie postać Quina. Ten chłopak zawładną całym moim sercem! Przygody Mii, która w dniu swojego ślubu z (właśnie) Quinem dowiaduje się, że jest Gwyrach są niezwykle ciekawe. Momentami miałam aż ciarki na plecach. Zakończenie zwala z nóg! „Serce z cierni” to naprawdę niesamowita książka pełna zwrotów akcji i niespodzianek! Polecam gorąco!!

[Adres usunięty]

domilkaa

„Serce z cierni” Bree Barton to niesamowita książka chwytająca za serce. Wywołała u mnie bardzo dużo różnych emocji. Na początku nie byłam do niej pozytywnie nastawiona, nawet wręcz odpychała mnie przez swój specyficzny gatunek, którego zwykle nie trawie. Fantastyka to nie jest mój konik, nie interesują mnie jakieś zaczarowane stwory czy dziwne postacie władające magią. Tutaj jednak było przedstawione to w zupełnie inny sposób niż spotykałam się z tym w przeszłości. Początkowo mnóstwo nudnych i monotonnych opisów sprawiało, że miałam ochotę rzucić tą książkę. Nie rozumiałam w ogóle o co chodziło, gubiłam się. Z czasem jednak zaczęłam zauważać drugie dno tych fragmentów. Po pierwsze nawiązywały one do uczuć, które towarzyszą każdemu człowiekowi - gniew, smutek, radość, ale przede wszystkim miłość. Oprócz podstawowej historii z bohaterami przedstawiona jest bardzo ważna rola miłości w życiu. Bo czymże byłoby życie bez miłości? Bez ukochanej osoby, która będzie przy nas do końca? Po drugie, „te monotonne fragmenty” zdecydowanie przedłużały czytanie książki. Co za tym idzie? Pod koniec byłam niewiarygodnie mocno związana z tą historią, bardzo się w nią wczułam i zaczęłam inaczej postrzegać bohaterów. Książka stała się dla mnie bliska i mimo znudzenia uważam, że autorka napisała ją z głową. Nie będę zdradzać zakończenia, ale mogę powiedzieć, że przy końcówce przeżyłam trzy zwroty akcji dosłownie na zaledwie KILKU STRONACH. Nie zdążyłam się otrząsnąć, a tu bumm... kolejne zaskoczenie. Cały czas miałam dreszcze. Czytając książkę zwykle oceniam ją „mniej więcej” w środku historii (tutaj było to 4/6), ale emocje końcowe, całokształt i przywiązanie do historii sprawiły, że finalnie oceniłam ją 6/6 i boję się, że będę miała kaca książkowego. 😓😉