Imbolc. Rytuały, przepisy i zaklęcia na święto światła

Bardzo ciekawie napisana, zresztą, jak i pozostałe książki z tej serii. Czytanie jej to sama przyjemność, a raczej - przyjemne z pożytecznym :-)

Imbolc było dla dawnych ludów czasem przebudzenia po okresie zimna i stagnacji. Współcześnie, dla wielu z nas Imbolc oznacza właśnie budzenie się (duchowe, psychiczne i fizyczne), a także np. celebrowanie mocy ognia.

Wszelkie stare i nowe praktyki opisane są dość szczegółowo przez autora. Przedstawił on też informacje na temat bogini Brygidy, która jest mocno związana z dniem Imbolc. Autor, tak jak jego poprzednicy, zachował tu dość uniwersalną perspektywę (nie skupiał się np. wyłącznie na praktyce wiccanów - co moim zdaniem jest na plus).

Imbolc jest wspaniałym czasem na różnego rodzaju duchowo-magiczne działania. I sporo inspiracji znajdziemy w książce. Rozdziały "Zaklęcia i wróżby" oraz "Modlitwy i inwokacje" są bogate w różne propozycje i świetnie się je czyta. Jeśli chodzi o rytuały, to jak zwykle są trzy i jak zawsze można je dopasować do własnych potrzeb.

Podsumowując, "Imbolc" był ciekawą lekturą, inspirującą do faktycznego celebrowania tego lutowego sabatu na wielu płaszczyznach.

Jako że to ostatnia część serii, warto ją podsumować. Osobiście, lubiłem ją coraz bardziej z każdą częścią. Koło Roku i sama przyroda niesie z sobą najsilniejszą i jednocześnie najbardziej harmonijną energię, jakiej kiedykolwiek doświadczyłem. Bardzo się cieszę, że poznałem serię "Sabaty", bo sporo mnie ona nauczyła, a także zainspirowała do samodzielnego doświadczania i eksplorowania Koła Roku. Serdecznie ją polecam. :).