Etymologie księgi 1-10

Pierwszy polski przekład Etymologii Izydora z Sewilli (ok. 560-636), nauczyciela średniowiecza. Obok
Kasjodora i Boecjusza połączył dziedzictwo antyku z dorobkiem intelektualnym chrześcijaństwa.
Opisując świat czyni narzędziem poznania etymologię, która wyjaśnia źródłosłowy, nazywa rzeczy,
posługuje się słowem i zawiera odpowiedź na pytanie o istotę wszechrzeczy. Ogromne dzieło, będące
summą ówczesnej wiedzy teologicznej i świeckiej. Przez stulecia były tekstem po Biblii najczęściej
przepisywanym i czytanym, a także naśladowanym, tłumaczonym i komentowanym. Pełniły rolę w
średniowiecznych szkołach encyklopedii wiedzy o świecie i podręcznika do nauki łaciny i greki,
inspirowały uczonych i poetów, kształtowały umysły pisarzy oraz czytelników, po czasy nowożytne. W
roku 1999 Papieska Rada do Spraw Środków Społecznego Przekazu ogłosiła Izydora patronem Internetu,
uzasadniając decyzję właśnie tym, że opracowując Etymologie stał się on twórcą najstarszej w historii
ludzkości bazy danych.
Przez ponad pięćset lat każdy wykształcony Europejczyk – iryjski mnich, poszukujący wiedzy
encyklopedysta, student uniwersytetu czy kanonik krakowskiej kapituły katedralnej – patrzył na
rzeczywistość oczyma autora Etymologii, zdobywając dzięki temu wiedzę, jak też – zauważmy – ucząc
się samego patrzenia – spojrzeniem zdumiewająco szerokim, pełnym optymizmu oraz podziwu zarówno
dla Bożego dzieła, jak też dla geniuszu Człowieka, który oddaje hołd Stwórcy i naśladuje Go, tworząc
kulturę: wymyślając alfabet, ustanawiając prawa, zakładając państwa, pisząc książki, składając ofiary,
szyjąc stroje, przemierzając morza, warząc piwo, stając się mówcą, lekarzem, kapłanem, rolnikiem,
budowniczym; poznaje też stworzony świat oraz panuje nad nim, przede wszystkim poprzez nadawanie
każdej rzeczy jej imienia.