Wspomnienie Franza Bardona

Trudno wykazać jednoznacznie kim był pochodzący z Czech, Franz Bardon, znany jako „FRABATO” - naturopatą, lekarzem, astrologiem, zielarzem, psychologiem, czy też magiem? Wiktor Bardon uznał syna za swojego guru, który został mu zesłany przez boską opatrzność. Sam Franz uważał się m.in. za inkarnację mnicha buddyjskiego albo członka bractwa Róży i Krzyża.

Podczas krótkiego, ze wszech miar intensywnego 48-letniego życia mistrz ukończył 3 praktyczne książki: Wtajemniczenie do hermetyzmu, Klucz do prawdziwej Kabały oraz Praktyka magicznej ewokacji. System hermetyzmu jaki preferował w drodze do doskonalenia miał zaprowadzić człowieka do zrozumienia samego siebie, wraz z otaczającym go światem. Jego zadaniem było stworzyć przekaz zrozumiały dla wszystkich uczniów, odznaczających się cierpliwością i samokontrolą. Dawał liczne wykłady na temat „nadprzyrodzonych mocy” podczas których poza trikami, starał się zwracać „podprogowo” uwagę słuchaczy na „coś więcej”, (eksperymenty hipnotyczne, odczytywanie listów z zaklejonych kopert, znajdowanie przedmiotów z zawiązanymi oczami). Jako jeden z nielicznych nie był uznawany za szarlatana.

Podczas II wojny był więźniem obozu koncentracyjnego przez 3,5 roku. Po wojnie, jak i przed nią, w okolicach Opawy powszechnie wiedziano, że Bardon zajmował się „niewyjaśnionymi”, m.in. odnajdywał topielców po fotografii. Krewnym i znajomym osób, które zaginęły na wojnie, przekazywał informacje dotyczące danej osoby, szacował także przyszłość rozpisując horoskopy oraz przyjmował licznych chorych, leczył ich za pomocą przyrządzonych przez siebie formuł, co ciekawe ze względu na karmę jaką przyjął ze swoim ciałem, cierpiał na różnorakie schorzenia. Bardon poniekąd oddał życie za swoje idee, gdyż nie chciał współpracować z Czechosłowackim „UB”, w końcu został osądzony i zmarł w szpitalu więziennym w Brnie 1958 roku.