Za ten produkt mo¿na zap³aciæ wy³±cznie za pomoc± p³atno¶ci elektronicznych.
Ksi±¿ka wyrasta z niezwykle ambitnego zamierzenia, Autorka chce bowiem zrekonstruowaæ wspó³czesn± wizjê podmiotu, niezale¿nie od ró¿nic zachodz±cych miêdzy poszczególnymi autorami i szko³ami filozoficznymi. (...) Wprawdzie przedstawiciele poszczególnych szkó³ filozoficznych akcentuj± raczej ró¿nice ni¿ podobieñstwa miêdzy swoimi doktrynami, to jednak podzielaj± równie¿ wspólne przekonania, nawet je¶li nie s± tego ¶wiadomi. Za³o¿enie to, samo w sobie racjonalne i uzasadnione, pozwoli³o Katarzynie Gurczyñskiej-Sady oryginalnie i twórczo spojrzeæ na jeden z najwa¿niejszych sporów filozoficznych nowo¿ytno¶ci, dotycz±cy natury podmiotu oraz jego relacji do ¶wiata. Autorka próbuje zrekonstruowaæ wizjê podmiotu (czy raczej – destrukcji podmiotu), charakterystyczn± dla wieku XX (...). Z du¿ym znawstwem kre¶li najpierw destrukcjê podmiotu rozumianego jako substancjalna dusza, potem tak¿e destrukcjê podmiotu uto¿samianego z cia³em, rozp³ywaj±cego siê w rozmaitych jêzykowych grach, stylach ¿ycia czy spo³ecznych funkcjach. Znakomite analizy zarówno podmiotu kartezjañskiego, jak te¿ jego wspó³czesnych krytyk, zdradzaj± z jednej strony nieprzeciêtn± erudycjê Autorki, z drugiej – bardzo rzadk± umiejêtno¶æ swobodnego poruszania siê po tekstach tak ró¿nych filozofów, jak Wittgenstein, Scheler, Heidegger, Sartre, Foucault, Nietzsche, Gadamer, Deleuze, Kant, Husserl, Fleck, Merleau-Ponty czy Arendt. W moim odczuciu trafn± diagnoz± jest przekonanie Autorki, i¿ destrukcja podmiotu wi±¿e siê z jednej strony z roztopieniem go w jêzyku (...), z drugiej – z jego transcendencj±, polegaj±c± jednak nie na przekraczaniu siebie (jak przyjmowa³a tradycyjna filozofia metafizyczna), lecz z zaanga¿owaniem w spo³eczny wymiar istnienia. Podmiot przestaje byæ bowiem substancjalnym indywiduum, staj±c siê niesamodzielnym elementem wielu ró¿nych, nadrzêdnych wzglêdem niego, struktur, grup czy ca³o¶ci (przyjmuj±cych ka¿dorazowo enigmatyczn± formê nieokre¶lonego „my”). Zjawisko to powoduje nie tylko desubstancjalizacjê podmiotu, lecz wprost jego ca³kowite rozproszenie w p³ynnych strukturach wzglêdem niego zewnêtrznych. Z recenzji wydawniczej prof. Ireneusza Ziemiñskiego Katarzyna Gurczyñska-Sady jest kierownikiem Katedry Filozofii Kultury w Instytucie Filozofii i Socjologii Uniwersytetu Pedagogicznego im. KEN w Krakowie. Opublikowa³a m.in. ksi±¿ki Metafizyczne tezy Traktatu logiczno-filozoficznego Ludwiga Wittgensteina (2000), Podmiot jako byt otwarty : problematyka podmiotowo¶ci w pó¼nych pismach Wittgensteina (2007) oraz wspólnie z Wojciechem Sady Wielcy filozofowie wspó³czesno¶ci (2012). Obecnie poch³aniaj± j± dociekania nad etycznymi konsekwencjami nowego obrazu podmiotu, jaki wy³ania siê z prac najwybitniejszych filozofów XX wieku.