Słowiańska wiedźma. Rytuały, przepisy i zaklęcia naszych przodków

Czy we współczesnym świecie istnieje miejsce na coś takiego, jak magia, rytuały, obrządki, wierzenia w dawne bóstwa? Współczesny pęd pcha ludzkość ku konsumpcjonizmowi, oddala od natury, zamyka pomiędzy betonowym blokowiskiem. Jak w tym wszystkim odnaleźć siebie, chwilę wytchnienia, poświęcić kilka chwil refleksji własnemu pochodzeniu oraz spuściźnie przodków, która również dzisiaj może być bardzo pomocna?

Czy Słowianie jeszcze istnieją?

Może to za sprawą serii książek, w której wykorzystano mity i wierzenia słowiańskie, a może głębszy impuls spowodował, iż coraz większa liczba osób interesuje się życiem swoich przodków, a także własnym pochodzeniem. Od lat sporo miejsca w literaturze, także procesie edukacyjnym poświęcone jest obcym cywilizacjom, ich wierzeniom, systemom ideologicznym. Gdzie w tym wszystkim są Słowianie, którzy niegdyś żyli również na ziemiach przynależących do Polski? Czy w dalszym ciągu słowo "wiedźma" musi przywodzić skojarzenia pejoratywne, które wynikają często z bajek, czy kinematografii? Jeśli faktycznie w każdej kobiecie znajduje się wiedźma, jednak jest ona istotą piękną, zmysłową, a przede wszystkim mądrą, która podążą ścieżkami zgodnymi z biegiem czasu i cyklami natury?

Autorka książki "Słowiańska wiedźma. Rytuały, przepisy i zaklęcia naszych przodków" w swojej książce ukazuje odmienne podejście do danych wierzeń. Z uwagi na ogromne zamiłowanie do kultury słowiańskiej, poczucie więzi z tym systemem wierzeń, sposobu życia, podejścia do natury, przedstawia te aspekty w formie propozycji.

Sama lektura nie jest narzuceniem konkretnej wiary, nie stara się również nakłonić do zmiany poglądów, jest tylko i wyłącznie sposobem postrzegania i przekonań autorki, którymi ta pragnie się podzielić. Może wydawać się, że słowo rytuał, czy zaklęcie odnoszą się do magicznych praktyk. Jednak książka ukazuje, że tak na prawdę chodzi o celebrowanie swoich korzeni. Jest to sposób na oddanie czci przodkom oraz ich wierzeniom, podtrzymanie tradycji, która w pewnym momencie praktycznie zamarła i odeszła w zapomnienie. Tak samo dla autorki, jak również wielu innych osób świadomość na temat mitologii, czy praktyk religijnych, które były kultywowane przez Słowian stanowi ważny element przynależności kulturowej.

Autorka, także w wywiadach odnosi się również do kwestii psychologicznej, w tym do archetypów, tworzenia pewnych idei przez różne cywilizacje, czy nawet plemiona. Ukazuje wierzenia z szerszej perspektywy, a jednocześnie opisuje te charakterystyczne dla Słowian. To wszystko pojawia się w akompaniamencie samopoznania, czerpania z duchowej siły, umiejętności cieszenia się i okazywania radości, jak również bycia wdzięcznym za to, co człowiek otrzymuje od życia.

Jest to czwarta książka autorki, która swoje powieści utrzymuje w słowiańskim klimacie. Tym razem zdecydowała się napisać jednak pod pseudonimem, który, jak mówi, stanowi jej alter ego. Nie jest to powieść, a raczej chęć podzielenia się przemyśleniami, jak również doświadczeniami. Książka to nie tylko praktyczne wskazówki, ale również zbiór informacji na temat słowiańskich mitów i wierzeń.

Przeczytaj darmowy fragment książki: