Mosiężne Dorjee / Vajra - duża

VAJRA/ DORJE(E) Filozofia buddyzmu koncentruje się na czterech prawdach: cierpimy przez nasze przywiązanie do ziemskiej egzystencji; przyczynami cierpienia jest pożądanie, nienawiść, niewiedza; cierpieniu można ulżyć; powyższe może zostać osiągnięte przez zniszczenie przyczyn cierpienia; każda osoba może uzyskać oświecenie podążając właściwą drogą. Buddyzm tantryczny opiera się na zasadzie połączenia metody i mądrości. Metody upatruje się szczególnie we współczuciu; mądrość polega na świadomości zakorzenionej w pustce (w przeciwieństwie do świata iluzji, który nas otacza). Pustka jest kontrastem dla tego co nas otacza – a co jest uwarunkowane powołującymi je do życia przyczynami. Dzwonek (sanskryt: ghanta; tyb.: dril bhu) oraz diamentowe berło lub grzmot (sanskryt: vajra; tyb.: dorje) są symbolami mądrości i metody. Dorje jest symbolem niezniszczalności, atrybutem męskości, środkiem wybawienia. Dzwonek jest symbolem pustki, żeńskim atrybutem, reprezentacją mądrości. Kiedy te dwa elementy występują razem osiągana jest wewnętrzna mistyczna jedność. Vajra (tyb. dorje) jest od tysięcy lat znanym tantrycznym narzędziem, wykorzystywanym w różnorodnych celach. Duże Vajry umieszcza się w najważniejszych buddyjskich miejscach siły, do przesyłania i odbioru energii. Mniejszych używają tantryczni kapłani i uzdrowiciele. Oni to, trzymając ją w ręku i posługując się nią, odczuwają w sobie spotęgowaną moc i energię. Praktyczne zastosowanie dorje: położone na biurku powoduje napływ świeżej energii; umieszczone (wzdłuż) między nadawcą a odbiorcą podczas konferencji, koncertów, negocjacji, wykładów, etc. potęguje skuteczność przepływu informacji; umieszczona w poprzek blokuje przepływ niekorzystnych energii pomiędzy obiektami, które oddziela; wpatrywanie się w nią harmonizuje lewą i prawą półkulę mózgową i wzmacnia intuicję; trzymana w ręku: powoduje bezpośredni napływ energii; wspomaga i służy intensywnej medytacji; umożliwia osiągnięcie wewnętrznego spokoju. Jak głosi przypowieść sam Budda wykorzystał Vajrę przed agresywną energią tygrysa, który go napadł. Umieścił ją bowiem w poprzek pomiędzy sobą a tygrysem. Tygrys skulił ogon i odszedł. Podczas pujy (zbiorowych modlitw lub rytuałów ofiarowania) lub sadhana (indywidualne praktyki w drodze do oświecenia) dorje i ghanta są używane w rytualnych gestach (mudrach). Kiedy osoba wykonująca rytuał pragnie wyrazić mistyczną jedność krzyżuje ręce na wysokości serca w geście mahamudry – wyrażającego stan najwyższego oświecenia (maha=wielka, mudra=pieczęć). Tybetańczycy nazywają ten gest tab sherab; gdzie tab oznacza wewnętrzną medytację w pustce, natomiast sherab odnosi się do medytacji nad metodą reprezentowaną przez dorje. Dorjee reprezentując męskość jest trzymane przez mężczyznę w prawej dłoni, zaś ghanta w lewej (u kobiet odwrotnie). W tradycji tantrycznej dorje oraz ghanta należą do stałego instrumentarium lamów gdyż tylko lama, który posiadł wysoki stopień samoświadomości przebywa permanentnie w stanie tab sherab i tylko lama może przekazać ten mistyczny stan innym. Zgodnie z tantryczną tradycją tylko uczeń, który otrzymał inicjacje lamy może używać własny zestaw vajry i ghanty. Utrzymuje się, że samo trzymanie tych świętych przedmiotów nie daje żadnych rezultatów – pojawiają się one wtedy gdy serce jest gotowe przyswoić ich symboliczną treść. Długość: ok. 11,5 cm