Kadzidło Kościelne 20g

Prawdziwe kadzidło kościelne - historia, skład, stosowanie i oddziaływanie

Kadzidło kościelne, stosowane w liturgii, wydziela przy spalaniu wonny, odurzający dym. Nie należy go mylić ze zwykłymi kadzidełkami - jest to rzadka, cenna substancja, stosowana od wieków religii i ezoteryce. Szlachetność prawdziwego kadzidła sprawia, że doskonale spełnia się ono w podniosłych ceremoniach. Naturalne kadzidło kościelne, złożone z prawdziwych żywic, wywiera też korzystny wpływ na zdrowie i nastrój. Zachodnie kadzidło kościelne różni się składem, zapachem i zastosowaniem od kadzidła znanego w kulturach Wschodu, np. w ezoteryce indyjskiej i chińskiej.

Właściwości kadzidła - kadzidło a zdrowie i ezoteryka

Prawdziwe kadzidło, w odróżnieniu od nie zawsze korzystnych dla zdrowia "kadzidełek", jest stosowana także jak substancja pozytywnie wpływająca na zdrowie i samopoczucie. Oddziaływanie to związane jest z zawartymi w żywicach, które wchodzą w jego skład substancjami czynnymi - seskwiterpenami. Substancje te stymulują i regulują układ hormonalny i przysadkę mózgową. Ekstaza, w którą wprawia kadzidło, związana jest z wydzielaniem serotoniny ("hormonu szczęścia") i zwiększeniem natlenienia mózgu. Stosowane w niewielkiej ilości kadzidło stymuluje także życie intelektualne. Ponadto posiada właściwości dezynfekcyjne, zabijając niekorzystne dla zdrowia drobnoustroje i odstraszając owady. Te korzystne właściwości kadzidła wykorzystuje nie tylko medycyna naturalna, ale także ezoteryka. W ezoteryce kadzidło oczyszcza z negatywnych energii, stymuluje wibracje, podkreśla istotny dla przebiegu ceremonii podniosły nastrój, ułatwia medytację, a w dużych ilościach wprawia w stany transowe.

Co zawiera w sobie kadzidło kościelne?

Prawdziwe kadzidło kościelne to substancja pochodzenia naturalnego, nie zawierająca żadnych sztucznych substancji zapachowych. Dzięki temu dowolna ceremonia, w której je stosujemy jest pełna godności. Także sam jego zapach jest bardziej złożony i elegancki, nie dla wszystkich jednak przyjemny. Zapach kadzidła budzi mieszane uczucia - nie jest to więc substancja zapachowa odpowiednia dla każdego. Prawdziwe kadzidło wysokiej jakości jest odurzające, bardzo intensywne. Może nawet w nastrój transowy i ekstatyczny.

Kadzidło kościelne stosowane w liturgii katolickiej objęte jest ścisłymi normami dotyczącymi składu. Traktuje się ją jako sakramentale, a więc substancję lub czynność "podobną do sakramentów". Prawdziwe kadzidło zawiera przede wszystkim olibanum, mieszankę żywic kadzidłowców, które rosną wyłącznie na pustyniach południowej Arabii, w Sudanie, Etiopii i Somalii. Dodaje się do niego również inne żywice i wonne olejki (przede wszystkim cedrowy i cyprysowy) oraz wonne zioła (najczęściej szałwię, werbenę, arcydzięgiel i lawendę).

Kadzielnice kościelne i domowe

Tradycyjnie kadzidło kościelne spalamy w specjalnych kadzielnicach. Są to srebrne lub złote naczynia liturgiczne zawieszane na łańcuszku, dzięki którym można je wprawiać w ruch wahadłowy (trybularze). Pozwala to na lepsze rozchodzenie się dymu w dużych pomieszczeniach kościelnych. Stosowanie tradycyjnych kadzielnic nadaje też ceremonii godności i widowiskowości. Trybularze nie są jednak konieczne do stosowania prawdziwego kadzidła - równie dobrze sprawdzają się mniejsze kadzielnice domowe. Wykonane są one najczęściej z mosiądzu, a spalanie kadzidła możliwe jest dzięki rozżarzonym węgielkom (w prostszych, współczesnych wersjach stosować można również małe świeczki typu tea light).

Historia kadzidła - od starożytnych kultów do w liturgii katolickiej

Kadzidło, kojarzone dziś głównie z liturgią katolicką, stosowane było już w ceremoniach religijnych starożytności. Egipcjanie sprowadzali je z tajemniczej krainy Punt, prawdopodobnie na wybrzeżu Somalii. W starożytnej Grecji kadzidło stosowano w owianych tajemnicą misteriach orfickich i eleuzyńskich. Odurzający dym o silnym zapachu powszechnie występuje w kulcie religijnym, na cześć boga Dionizosa spalano np. liście laurowe, który wprowadzał w dziki szał jego czcicielki - bachantki. W odróżnieniu od tego rodzaju substancji, kadzidło jest substancją o specyficznym, dla wielu bardzo przyjemnym, dla innych nieznośnym zapachu. W starożytności żywice, z których składa się naturalne kadzidło sprowadzano z odległej Arabii, przez co była to substancja bardzo kosztowna, nie tylko symbol misteryjnego kultu, ale także symbol bogactwa. Południe Arabii, gdzie pozyskiwano kadzidło, Rzymianie znali z tego powodu pod nazwą "Arabia Felix" - "Arabia Szczęśliwa". W liturgii chrześcijańskiej kadzidło stosuje się zgodnie z nakazem Starego Testamentu i Apokalipsy - w prawosławiu częściej, niż w katolicyzmie (protestanci zakazali natomiast stosowania kadzidła, uznając je za "magiczne"). Kadzidło kościelne jest identyczne z egipskim, greckim i rzymskim.