Za ten produkt mo¿na zap³aciæ wy³±cznie za pomoc± p³atno¶ci elektronicznych.
Artur Schopenhauer obecnie ju¿ przebrzmia³y filozof, podejmuje wci±¿ aktualne pytania. Inna sprawa do jakich wniosków dochodzi, trzeba jednak przyznaæ, ¿e oryginalno¶æ jego my¶li sprawia, ¿e nie mo¿na przej¶æ obojêtnie obok pism tego my¶liciela. Schopenhauer nie waha siê podejmowaæ spraw trudnych i kontrowersyjnych; w jego filozofii nie znajdziemy tematów tabu. Filozof kwestionuje tak oczywiste pogl±dy jak pewno¶æ postêpu, dobra, istnienia harmonii we wszech¶wiecie, czysto¶æ sumienia czy sens ¿ycia. Niezwykle interesuj±ce s± podejmowane przez Schopenhauera kwestie religijne, jego stosunek do chrze¶cijañstwa i filozofii indyjskiej, notabene przenikniête ateistycznym ¶wiatopogl±dem. Najistotniejsze wydaje siê podej¶cie Schopenhauera do szeroko rozumianej etyki, gdzie badacz ustosunkowuje siê do ¿ycia, do ¶wiata oraz do drugiego cz³owieka. Bez w±tpienia jaka¶ czê¶æ jego pesymizmu jest wynikiem trudnego, mo¿na wrêcz powiedzieæ neurotycznego charakteru, jednak trzeba pamiêtaæ, ¿e Schopenhauer jest dobrym obserwatorem otaczaj±cego go ¶wiata. Interesuj±cy jest wniosek Schopenhauera, w którym przekonuje, ¿e lepiej by³oby jakby ¶wiat w ogóle nie istnia³. W trakcie lektury dowiemy siê wiêcej o samej intencji filozofa. Przekonamy siê, ¿e s³owa te skierowane s± do wszystkiego na poziomie ¶wiata empirycznego i bez niego nie byliby¶my w stanie nawet ich wypowiedzieæ. Cz³owiek i wszelkie ¿ywe stworzenia skazani s± na konieczno¶æ zaspakajania w³asnych potrzeb, nara¿eni tym samym na sta³e cierpienie jakie niesie ¿ycie. Nie tylko dlatego my¶l Schopenhauera zas³uguje na uwagê po dzi¶ dzieñ. Schopenhauer jako pierwszy zwraca uwagê na czynnik sfery popêdowej i na d³ugo przed samym Freudem dokonuje zwrotu w zachodniej my¶li zorientowanej wokó³ ¶wiadomo¶ci. Wskazuje tak¿e, ¿e poznanie cz³owieka jako element cielesno¶ci jest na us³ugach woli, czyli jest przyrównane do czego¶ na kszta³t instynktu samozachowawczego, a w tym najogólniejszym sensie - jak zaznacza - cz³owiek dysponuje jedynie quasi-poznaniem. Streszczenie: Pierwszy rozdzia³ Uwarunkowania badawcze budowany jest wokó³ ontologiczno-epistemologicznej konstrukcji filozofii, gdzie przedstawiê pojêcie woli uprzedmiotowionej i scharakteryzujê na czym polega idealizm transcendentalny. W rozdziale drugim Wola versus przedstawienie wska¿ê na metafizykê woli i zasady jej uprzedmiotowienia. Jednocze¶nie zwrócê uwagê na problematykê zwi±zan± z Schopenhauerowsk± koncepcj± geniusza, ¶wiadomo¶ci±, poznaniem i intuicj± oraz z samym spo³eczeñstwem. W trzecim rozdziale Metafizyczna podstawa etyki, podsumowuj±cym pracê filozofa, skoncentrujê siê wokó³ tematyki etycznej, charakteryzuj±c miêdzy innymi problem wolno¶ci i odpowiedzialno¶ci, z uwzglêdnieniem czynników kszta³tuj±cych charakter cz³owieka. W tym miejscu przedstawiê na czym tak naprawdê polega pesymizm filozofa, przybli¿aj±c czytelnikowi problematykê z³a, cierpienia oraz wspó³czucia. Jednocze¶nie zwrócê uwagê na mistykê wschodni± i stosunek A. Schopenhauera do szeroko rozumianej religii.