Szamanizm dla początkujących

Czy można w pełni zdefiniować pojęcie szamanizmu? Skąd wzięło się słowo „szaman”? Jak na przestrzeni wieków zmieniała się rola szamana? Na czym polega rytuał szamańskiego wtajemniczenia? Jak rysuje się przyszłość szamanizmu? Które elementy tradycji szamańskiej możesz wykorzystać na co dzień?

Odpowiedzi na te i wiele innych pytań znajdziesz w niniejszej publikacji, w której autor prezentowaną wiedzę o tej niezwykłej duchowej tradycji przeplata z osobistymi doświadczeniami z przeżytych szamańskich rytuałów inicjacyjnych i informacjami zebranymi na przestrzeni lat przez ludzi nauki. Całości dopełnia indeks plemion szamańskich rozmieszczonych na całym świecie.

Szamani od ponad 40 tysięcy lat pełnią rolę pośredników między światem rzeczywistym a przestrzenią duchów, dbają o zachowanie harmonii między naturą a człowiekiem, uzdrawiają, spoglądają w przyszłość, dostrzegając to, co dla większości jest niedostrzegalne. Ich rola oraz znaczenie zmieniły się na przestrzeni wieków, jednakże ponadczasowa mądrość szamańska znajduje wykorzystanie również dziś, zwłaszcza w kontekście przywrócenia równowagi i spokoju zarówno naszemu życiu, jak i całej planecie.

Wyrusz w podróż, poznaj tradycję szamańską – od jej początków po czasy współczesne – i dowiedz się:

    ✔ Czym jest szamanizm i skąd się wywodzi;
    ✔ W jaki sposób szamani są wybierani i inicjowani;
    ✔ Jakie znaczenie mają święte rośliny i miejsca mocy;
    ✔ Jakimi narzędziami posługuje się szaman;
    ✔ Jakie zastosowanie mają metody szamańskie w leczeniu umysłu i ciała oraz medycynie integralnej;
    ✔ Czym współcześnie jest szamanizm i jak można wykorzystać jego założenia, by prowadzić zdrowe i spełnione życie.
 

Poznaj możliwości, jakie oferuje szamanizm w kontekście poprawy jakości twojego życia.

Fragment książki

Niektóre z podstawowych założeń szamanizmu nie poddają się łatwo opisowi. Niekiedy nawet szamani nie rozumieją ich do końca! Jedyne, co możemy zrobić, to otworzyć się na szamanizm. Zanim współcześni zaczęli podejmować próby zrozumienia tego fascynującego zjawiska minęło wiele stuleci. By „biały człowiek” w końcu docenił szamanizm i dotarł do obecnego punktu, musiał przejść przez okres braku tolerancji, następnie obserwacji, by w ostateczności samemu zająć się badaniem szamanizmu.

W XVI wieku Europejczycy – przede wszystkim Francuzi, Hiszpanie, Portugalczycy i Włosi – wyruszyli, by odkryć ziemie obu Ameryk. Zetknęli się wówczas z nowym światem i z ludźmi, którzy całkowicie inaczej postrzegali rzeczywistości. Podczas podróży natknęli się też na jednostki, posiadające wyjątkową pozycję w napotkanych społecznościach plemiennych i które władały specyficznymi umiejętnościami: mocą rozmawiania z duchami, roślinami i zwierzętami, mocą leczenia i krzywdzenia innych za pomocą duchów, przewidywania przyszłości, kontrolowania pogody i wskazywania miejsca, w którym przebywała zwierzyna łowna.

Przeważająca większość przybyszów z Europy była ewangelickimi chrześcijanami, nietraktującymi uprzejmie ludzi o wspomnianych talentach. Okres odkrywania nowych ziem zbiegł się z dokonywanymi w Europie na masową skalę prześladowaniami ludzi, posądzonych o czary i określanych mianem czarnoksiężników i wiedźm. Jednocześnie wielu odkrywców jednoznacznie łączyło praktyki duchowe rdzennych mieszkańców Ameryki z kultem szatana. Dlatego w Ameryce Środkowej i Południowej tysiące rdzennych mieszkańców poniosło śmierć z ręki białego człowieka.

W omawianym okresie królował w Europie pogląd, rozprzestrzeniony zwłaszcza wśród warstw wykształconych, zakładający, że osoba raz splamiona kontaktem z duchami dowolnego rodzaju na zawsze przesiąka złem i nie można jej już pomóc. W konsekwencji powstała teoria, usprawiedliwiająca kategoryczną eksterminację „skażonych złem” ludzi. Do Ameryki podobny pogląd przewieźli ludzie, pamiętający krwawą łaźnię, jaka wydarzyła się zaledwie w poprzednim wieku w Europie. Świetnym przykładem jest tu Joanna D’Arc, obecnie beatyfikowana święta, spalona na stosie w roku 1431, za twierdzenie, jakoby otrzymała boskie wstawiennictwo i rozmawiała z aniołami.

Nietolerancja chrześcijan wobec „nowo odkrytych”, rdzennych mieszkańców Ameryk utrzymywała się przez wiele wieków. Do dziś dnia nietrudno znaleźć ludzi nastawionych wrogo względem rdzennych mieszkańców danego miejsca na świecie. W XVII wieku kultura, którą obecnie nazywamy rosyjską, zaczęła rozprzestrzeniać się na rozległe tereny Azji Północnej, zwane Syberią. Wielu ludzi nauki uważa, że to wtedy po raz pierwszy użyto terminu „szaman”. Słowo to pojawiło się w pracy Awwakuma Pietrowa – rosyjskiego duchownego – który zesłany w roku 1661 z rozkazu cara na Syberię, opisał działania tunguskiego szamana jako dzieło „nikczemnego magika”.

[Fragment Wstępu, s. 14-15.]

Przeczytaj dłuższy darmowy fragment książki "Szamanizm dla początkujących"

O autorze

James Endredy to nauczyciel, mentor i przewodnik tysięcy ludzi. Od dwudziestu pięciu lat uczy się szamanistycznych praktyk, przemierzając w tym celu niezmierzone połacie ziemskie. Wiedzę czerpie od mistrzów duchowych zakorzenionych w takich religiach i systemach filozoficznych, jak buddyzm tybetański, ekoszamanizm, ekopsychologia czy bioregionalizm. Zdobyte doświadczenia zainspirowały go do prowadzenia ekologicznego, przyjaznego dla środowiska życia, w którym jednocześnie nie stroni się od kontaktów ze współczesnym społeczeństwem. Pisze książki, prowadzi warsztaty i sesje dla indywidualnych klientów, odwiedza szkoły, organizuje spotkania autorskie ze swoimi czytelnikami, a w ramach wolontariatu aktywnie działa na polu wspierania swojej społeczności.

Wszystkie książki dla początkujących znajdziesz tutaj: seria książek dla początkujących.

Patronat medialny